Lastig hè, die emoties! F*ck, ik zit niet aan het stuur van een Koeningsegg Regera (€1.574.000 excl. belastingen, auto), en heb ook al niet gecruised op de Regent Seven Seas Explorer. De koning nog nooit persoonlijk ontmoet bij een banquet en mijn zilveren bestek heb ik ook uit praktische redenen maar nooit gekocht, ( zoveel poetsen hè 🤔). Ik heb dit jaar nog geen PC-tje gedaan en heb die Louis Voutton-tas toch maar laten staan, ( het logo zegt zo wie ik ben😉, en je weet gewoon of die nep of echt is😃😃) , ik sta ook niet 80/90 uur te werken op de Zuid-As, omdat ik MOET laten zien , dat ik het kan hebben! Ik presteer dus ik ben! Ben ik dan niets zonder dit alles? Ik zou er emotioneel van kunnen raken….
Het mooie is als ik op een eiland aan de Caribische kust van Honduras zit, of in de bush bush in Chili zouden de mensen absoluut niet weten wat de waarde is van een merk om “ erbij te moeten horen”. “Kim Kardashian???? Wie???? Avicii? Wie??? Zelfmoord gepleegd omdat hij de druk niet aankon, steenrijk, huhhhh? Veel drank, pillen, gezondheidsklachten? Huhh?? Privat wat??? Oh Jet, vliegtuig…..Wat ingewikkeld”.
We houden van ratio en soms weten we ook hoe we kunnen voelen. Maar emoties uitvlakken maakt je ziek, vroeger of later poppen ze op en lijkt je maakbare wereld ontmaskerd te worden. Breaking the rules of life, steeds over de grens gaan waarvoor je leven echt bedoeld is, breekt je op. Je authentieke zelf, wie is dat dan precies? Leven zonder angst, vast willen houden aan een lifestyle die eigelijk niet vanuit jezelf komt , maar vanuit de sociale of werkomgeving en beïnvloed door je eigen verwachtingen, overtuigingen en beoordelingen van wat jouw maakt of breekt.
Als ik niet naar “Ibiza” ga, dan hoor ik er niet bij! Dan ben ik niet hip, hot and happening… Als ik niet op “Louboutin-shoes” aan mijn voeten door het leven ga, dan hoor ik er niet bij! Als ik niet minimaal een keer per jaar in Michelin – sterrenrestaurants vertoef, dan faal ik in mijn culinaire bestaan. Niet 60/70 uur per week op de Zuidas werken, dan ga jij het NIET redden hoor in de wereld van het snelle geld!! Idee fixe (dwangmatige gedachte) over hoe we door het leven moeten gaan. Niet te dik, niet te lelijk, welbespraakt genoeg, genoeg cashflow, genoeg reiservaring, voldoende carrière doelen, veel mensen zitten vol met perfectionistische, in-control gedragsverschijnselen, we drukken onze echte emoties volledig weg, bang om onze kwetsbaarheid ontmaskerd te zien. We mogen niet zwak zijn, minder succesvol en zoekende. Hoe weerbaar ben je ten opzichte van zogenaamde opgelegde levensacties? Blijf je trouw aan je eigen verlangens of doe je mee met “ wat je denkt dat je erkenning, waardering geeft”, opgelegd van buitenaf?
Als je niet meer je zelf bent, wie ben je dan?
Doen alsof het beter gaat met je dan de werkelijkheid is , de influencers laten bepalen hoe jij je identiteit inricht. Wees jezelf, doe wat je leuk vindt en volg je gevoel meer dan je ratio. Op de lange termijn wordt je daar gelukkiger van omdat je niet zo ver afwijkt van je ware zelf. Vermijdt de maakbare wereld zoveel mogelijk als je merkt dat het je continue triggert te twijfelen aan je zelfbeeld. Fuck everybody, iedereen is onzeker, en om dat te verbloemen zijn we continue bezig met de beste versie van onszelf tentoontestellen. Enorm energievretend! Stick to you! Zelfobjectivicatie is een ziekmaker! Liefdevolle, milde houding naar jezelf en de wereld en met aandacht en plezier gecreëerde ideeën werken echt en houden je beter in balans met de realiteit en in het hier en nu!
Heb je behoefte aan een gesprek? Mail hannekemouw@gmail.com